Alcála de Henares
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
09 September 2007 | Spanje, Alcalá de Henares
06-09-07: Eindhoven - Madrid. Zo snel als je het schrijft, zo snel is het ook te bereiken. Bagage gelijk gevonden en gezien het feit dat er hier maar 1 uitgang op het vliegveld is, staat Eva ook al klaar.
Lekker luxe met de auto naar Alcála de Henares, zo´n 35 km verderop. Na gelijk geintroduceerd te worden met de siesta, bekijken we de stad. Minder mooi dan dat ik me kon herinneren, maar nog steeds de moeite waard. Veel oude gebouwen. Veel interessanter: veel barretjes.
Deze zomer hebben Miguel en Eva een terras ´boven´. 15 min. rijden naar een klein dorpje bovenop de berg. Zo klein als het dorp is, ze hebben wel een eigen arena(tje). Als begin van de feestweek gevuld met roofvogels en een tijger. Gewoon om te showen. In het veldje ernaast, kun je de beesten nog rustig van dichtbij bekijken. Zo dichtbij dat je de tijger zelfs zou kunnen aaien. Ondanks het gevangensschap is een adelaar van een metertje afstand toch erg indrukwekkend.
Een goede maaltijd en aardig wat bier later sluit het terras en rijden we met Eva mee naar Alcala voor een afzakkertje. De vorige nacht was wegens de slechte inpakplanning ook al erg kort, ik hou het even bij water.
07-09-2007: Vier uurtjes later gaat de wekker alweer. Met Eva naar Cuenca, 2,5 uur rijden ten oosten van Madrid. Rotsen uitgesleten door water en ijs. Ze vormen de gekste vormen. En voor het geval je er zelf niets van kan maken, zijn er bordjes opgehangen met wat je er in kunt zien. Gezichtjes zijn er zeker goed in te zien. Vaak verbaasd rondkijkend hoe de bergen nog op kleine puntjes kunnen blijven staan, lopen we ruim een uur tussen de verbasende rotsen door. Nog even het dorpje in voor huizen gebouwd op en in de rotsen, dan snel weer terug. Het terras moet straks weer open. Pas vanaf een uurtje op 20.00. Dat bevalt me wel, de Madrileense tijdsindeling. Wij gaan Alcala weer even in voor avondeten (rond 22 u).
08-09-2007: Uitslapen! Ja daar was ik aan toe. Vervolgens op zoek naar een groene bus die naar Madrid gaat. Daar verwacht je ook een groene bushalte bij. Na een half uur lopen, blijken die niet te bestaan en worden we na wat vragen door iemand bij de juiste bushalte gedropt.
Madrid heeft geen siesta. En dat is maar goed ook. Na een klein uurtje (incl terras) zijn Eva en Miguel ook al ergens in de stad. Einde van de middag en tijd voor een Peruaanse lunch. Het nationale gerecht is rauwe vis in een soort limoensaus. Met tegenzin probeer ik het. Dat valt alles mee. Eigenlijk is het nog lekkerder dan gebakken. Kabbeljauw, inktvis etc. De avond brengen we door in Madrid. Niet zo veel te zien als in Barcelona, maar zeker de moeite waard. Vooral plaza mayor, het grote plein, is bij nacht erg mooi.
Fijn zo´n terugreis met wiebelende bus en metro. Peter gaat nog even naar de bar en komt bij zonsopgang weer terug. Erg lachen hoe die er aan toe is.
09-09-2007:
Weer wat uitslapen, voor Peter zelfs lang uitslapen. De autoverhuur heeft vanaf 14 u ook siesta, we kunnen pas vanaf 19 u terecht. Het warme weer maakt je erg loom, de middag is dus zo voorbij. Tijd voor de lunch, wat in onze ogen al bijna tijd is voor avondeten. Argentijns deze keer, nog even en ik heb alle werelddelen al gehad in 1 week (we hadden ook al Chinees en uiteraard Spaans op). We nemen een kleine auto, een iets minder kleine is niet beschikbaar. Toch blijkt die aardig riant te zijn. Brengen Eva naar ´boven´, naar hun terras. Rijden zelf weg met het plan nu toch echt naar Avila te gaan. In Alcala de spullen nog even ophalen. Het begint al te schemeren, tegen de tijd dat we op onze bestemming zijn is het al lang donker dus. Toch maar weer terug naar het terras (met diner met nog meer onbekende gerechten) en nog een nachtje blijven slapen.
10-09-2007:
Zo goed als volgens de planning op tijd weg. Eerst naar Avila, een plaatsje omringd door een enorme stadsmuur. Dat blijkt ook gelijk het enige interessante van die plaats te zijn. Bovenop de muur lopen, voor het mooie uitzicht en de foto's. Vervolgens door naar Salamanca, op zoek naar de eerste Spaanse camping. 's avonds de stad in, waar de jaarlijkse feestweek in volle gang bezig is. Veel muziek en overal kleine barretjes op straat met drank en tapas. Op de camping is het laagseizoen al begonnen en zijn de buren voor zonsondergang al rustende.
11-09-2007:
De weg uitrijden naar het noorden en dan moeten we er met 4 tot 5 uurtjes wel kunnen zijn. Verkeerde inschatting; de weg met hetzelfde nummer loopt ook de andere kant op naar het zuiden. Kaartlezen is één van mijn mindere kanten, het is dan ook Peter die er na ruim 2 uur achterkomt dat we verkeerd zitten. Toch nog naar het noorden (Llanes), de zonsondergang kunnen we nog net meemaken langs de golf van Biskaje.
12-09-2007:
Het natuurgebied Picos de Europa in met enorme rotsen en bergen.
13-09-2007:
Terugreis naar Madrid en auto terugbrengen. In vier dagen toch 1500 km gereden.
14-09-2007: Vanmorgen vroeg heeft Eva ons afgezet op het vliegveld. Na eerst proberen in te checken in de verkeerde rij, begint de vermoeidheid van een nachtje doorhalen toch toe te slaan. Inmiddels zijn we zo laat aan het inchecken dat er geen tijd meer is om de bagage te betalen (he vervelend). Snel het vliegtuig in en slapend naar Nederland. Fiona komt net aanrijden en brengt ons weer thuis. Tijd voor een Spaanse siesta, onder een dikke deken met het Nederlandse klimaat.
Lekker luxe met de auto naar Alcála de Henares, zo´n 35 km verderop. Na gelijk geintroduceerd te worden met de siesta, bekijken we de stad. Minder mooi dan dat ik me kon herinneren, maar nog steeds de moeite waard. Veel oude gebouwen. Veel interessanter: veel barretjes.
Deze zomer hebben Miguel en Eva een terras ´boven´. 15 min. rijden naar een klein dorpje bovenop de berg. Zo klein als het dorp is, ze hebben wel een eigen arena(tje). Als begin van de feestweek gevuld met roofvogels en een tijger. Gewoon om te showen. In het veldje ernaast, kun je de beesten nog rustig van dichtbij bekijken. Zo dichtbij dat je de tijger zelfs zou kunnen aaien. Ondanks het gevangensschap is een adelaar van een metertje afstand toch erg indrukwekkend.
Een goede maaltijd en aardig wat bier later sluit het terras en rijden we met Eva mee naar Alcala voor een afzakkertje. De vorige nacht was wegens de slechte inpakplanning ook al erg kort, ik hou het even bij water.
07-09-2007: Vier uurtjes later gaat de wekker alweer. Met Eva naar Cuenca, 2,5 uur rijden ten oosten van Madrid. Rotsen uitgesleten door water en ijs. Ze vormen de gekste vormen. En voor het geval je er zelf niets van kan maken, zijn er bordjes opgehangen met wat je er in kunt zien. Gezichtjes zijn er zeker goed in te zien. Vaak verbaasd rondkijkend hoe de bergen nog op kleine puntjes kunnen blijven staan, lopen we ruim een uur tussen de verbasende rotsen door. Nog even het dorpje in voor huizen gebouwd op en in de rotsen, dan snel weer terug. Het terras moet straks weer open. Pas vanaf een uurtje op 20.00. Dat bevalt me wel, de Madrileense tijdsindeling. Wij gaan Alcala weer even in voor avondeten (rond 22 u).
08-09-2007: Uitslapen! Ja daar was ik aan toe. Vervolgens op zoek naar een groene bus die naar Madrid gaat. Daar verwacht je ook een groene bushalte bij. Na een half uur lopen, blijken die niet te bestaan en worden we na wat vragen door iemand bij de juiste bushalte gedropt.
Madrid heeft geen siesta. En dat is maar goed ook. Na een klein uurtje (incl terras) zijn Eva en Miguel ook al ergens in de stad. Einde van de middag en tijd voor een Peruaanse lunch. Het nationale gerecht is rauwe vis in een soort limoensaus. Met tegenzin probeer ik het. Dat valt alles mee. Eigenlijk is het nog lekkerder dan gebakken. Kabbeljauw, inktvis etc. De avond brengen we door in Madrid. Niet zo veel te zien als in Barcelona, maar zeker de moeite waard. Vooral plaza mayor, het grote plein, is bij nacht erg mooi.
Fijn zo´n terugreis met wiebelende bus en metro. Peter gaat nog even naar de bar en komt bij zonsopgang weer terug. Erg lachen hoe die er aan toe is.
09-09-2007:
Weer wat uitslapen, voor Peter zelfs lang uitslapen. De autoverhuur heeft vanaf 14 u ook siesta, we kunnen pas vanaf 19 u terecht. Het warme weer maakt je erg loom, de middag is dus zo voorbij. Tijd voor de lunch, wat in onze ogen al bijna tijd is voor avondeten. Argentijns deze keer, nog even en ik heb alle werelddelen al gehad in 1 week (we hadden ook al Chinees en uiteraard Spaans op). We nemen een kleine auto, een iets minder kleine is niet beschikbaar. Toch blijkt die aardig riant te zijn. Brengen Eva naar ´boven´, naar hun terras. Rijden zelf weg met het plan nu toch echt naar Avila te gaan. In Alcala de spullen nog even ophalen. Het begint al te schemeren, tegen de tijd dat we op onze bestemming zijn is het al lang donker dus. Toch maar weer terug naar het terras (met diner met nog meer onbekende gerechten) en nog een nachtje blijven slapen.
10-09-2007:
Zo goed als volgens de planning op tijd weg. Eerst naar Avila, een plaatsje omringd door een enorme stadsmuur. Dat blijkt ook gelijk het enige interessante van die plaats te zijn. Bovenop de muur lopen, voor het mooie uitzicht en de foto's. Vervolgens door naar Salamanca, op zoek naar de eerste Spaanse camping. 's avonds de stad in, waar de jaarlijkse feestweek in volle gang bezig is. Veel muziek en overal kleine barretjes op straat met drank en tapas. Op de camping is het laagseizoen al begonnen en zijn de buren voor zonsondergang al rustende.
11-09-2007:
De weg uitrijden naar het noorden en dan moeten we er met 4 tot 5 uurtjes wel kunnen zijn. Verkeerde inschatting; de weg met hetzelfde nummer loopt ook de andere kant op naar het zuiden. Kaartlezen is één van mijn mindere kanten, het is dan ook Peter die er na ruim 2 uur achterkomt dat we verkeerd zitten. Toch nog naar het noorden (Llanes), de zonsondergang kunnen we nog net meemaken langs de golf van Biskaje.
12-09-2007:
Het natuurgebied Picos de Europa in met enorme rotsen en bergen.
13-09-2007:
Terugreis naar Madrid en auto terugbrengen. In vier dagen toch 1500 km gereden.
14-09-2007: Vanmorgen vroeg heeft Eva ons afgezet op het vliegveld. Na eerst proberen in te checken in de verkeerde rij, begint de vermoeidheid van een nachtje doorhalen toch toe te slaan. Inmiddels zijn we zo laat aan het inchecken dat er geen tijd meer is om de bagage te betalen (he vervelend). Snel het vliegtuig in en slapend naar Nederland. Fiona komt net aanrijden en brengt ons weer thuis. Tijd voor een Spaanse siesta, onder een dikke deken met het Nederlandse klimaat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley